آشنایی با باورهای اشتباه در مورد زیاد عرق‌کردن
تاریخ انتشار: ۲۸ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۰۰۱۴۶
هایپرهیدروزیس عبارتی است که برای تعریق زیاد به کار می‌رود و عارضه‌ای پزشکی محسوب می‌شود. اگر درگیر هایپرهیدروزیس باشید پس می‌دانید چه علائم ناخوشایندی دارد و عرق‌کردن‌های زیاد چقدر باعث دردسر و خجالت می‌شود.
به گزارش خبرگزاری برنا؛ باورهای اشتباه زیادی در مورد هایپرهیدروزیس وجود دارد؛ اما داشتن اطلاعات و آگاهی درست، اولین و مهمترین قدم برای درمان و رسیدن به شرایط نرمال است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
باور اشتباه: هایپرهیدروزیس فقط زیاد عرق‌کردن است و مشکلی وجود ندارد
همهٔ ما عرق می‌کنیم و منطقی است که عده‌ای بیشتر از بقیه عرق کنند. تا حدی درست است؛ اما این طرز فکر پوششی بر این مسئله می‌گذارد که هایپرهیدروزیس چقدر می‌تواند زندگی‌تان را مختل کند.
خیلی‌ها فکر می‌کنند مسئله فقط عرق‌کردن است، اما این‌طور نیست. هایپرهیدروزیس بر کیفیت زندگی اثر می‌گذارد، مثلاً فرد دوست ندارد ازدواج کند یا به مصاحبه‌های شغلی برود، مجبور است چند بار طی روز تیشرت خود را عوض کند و تمام تلاشش را می‌کند تا از قرارگرفتن در موقعیت‌های استرس برانگیز دوری کند.
یکی از ترس‌ها و نگرانی‌های شما احتمالاً این است که مبادا دیگران فکر کنند شما آدم تمیزی نیستید و به بهداشت اهمیتی نمی‌دهید. اما واقعاً این عارضه ربطی به تمیز نبودن ندارد
باور اشتباه: هایپرهیدروزیس عارضه‌ای نادر است
هایپرهیدروزیس اتفاقاً عارضه‌ای شایع است و اگر درگیر هستید، بدانید که تنها نیستید. حتماً دوستان و آشنایان و همکارانی دارید که درکتان می‌کنند و خودشان هم مثل شما از این مسئله رنج می‌برند.
باور اشتباه: تقصیر خودتان است که زیاد عرق می‌کنید
هایپرهیدروزیس واقعاً یک عارضه پزشکی است و تا حدودی ژنتیکی می‌باشد. هایپرهیدروزیس چیزی نیست که تقصیر شما باشد و مربوط به این است که نسبت به بقیه بیشتر عرق می‌کنید.
مسئله اینجاست که خیلی‌ها فکر می‌کنند مجبورند تا آخر عمر با این مشکل زندگی کنند و درمانی برای آن وجود ندارد. آنها نمی‌دانند راهکارهایی برای مقابله با هایپرهیدروزیس وجود دارد و مجبور نیستند آن را تحمل کنند.
باور اشتباه: هایپرهیدروزیس نتیجهٔ بهداشت ناکافی است
اگر درگیر هایپرهیدروزیس باشید پس حتماً کلی تلاش می‌کنید تا همیشه تمیز و خشک باشید، مثلاً بارها لباستان را عوض می‌کنید، دوش می‌گیرید و... .
یکی از ترس‌ها و نگرانی‌های شما احتمالاً این است که مبادا دیگران فکر کنند شما آدم تمیزی نیستید و به بهداشت اهمیتی نمی‌دهید. اما واقعاً این عارضه ربطی به تمیز نبودن ندارد.
باور اشتباه: اگر آرام باشید دیگر عرق نمی‌کنید
مطمئناً استرس عاملی برای عرق‌کردن است. پس منطقی است که تشویق شوید با تکنیک‌های ریلکسیشن، علائمتان را کنترل کنید. اما هر چند استرس و اضطراب می‌تواند تعریق را تشدید کند؛ اما هایپرهیدروزیس اغلب از کنترل فرد خارج است. شما اگر به محیط خنکی بروید، لباس‌هایتان را کم و سبک کنید یا نفس عمیق بکشید و ضربان قلبتان را پایین بیاورید، باز هم ممکن است زیاد عرق کنید. هر چند این کارها کمی کمک می‌کنند؛ اما نه راه‌حل هستند و نه جلوی عرق‌کردنتان را می‌گیرند.
هایپرهیدروزیس یک عارضهٔ فیزیکی است، نه روحی و روانی؛ بنابراین هر چند آرام و خونسرد بودن مهم است؛ اما جلوی عرق‌کردنتان را نمی‌گیرد.
باور اشتباه: ضدتعریق‌ها راه‌حلی برای زیاد عرق‌کردن هستند
استفاده از ضدتعریق حاوی آلومینیوم برای مسدودکردن مجراهای تعریق، اولین خط درمان برای هایپرهیدروزیس می‌باشد و برای مهار عرق دست‌ها نیز به کار می‌روند. امتحان‌کردن روش ساده‌ای مثل استفاده از ضدتعریق منطقی به نظر می‌رسد. بعضی از افراد دچار هایپرهیدروزیس خفیف هستند و درمان‌های موضعی به‌خوبی به آنها جواب می‌دهد. اما در موارد شدیدتر، ضدتعریق‌ها کمکی نمی‌کنند.
با پاسخ‌دادن به یک سری از سؤال‌ها می‌توانید میزان شدت هایپرهیدروزیس خود را مشخص کنید، مثلاً آیا کلاً از یک سری از موقعیت‌ها یا رفتارهای اجتماعی فرار می‌کنید، مثلاً دست‌دادن یا قرارگذاشتن؟ آیا اغلب مهمانی رفتن برایتان خوشایند نیست؛ چون به‌خاطر عرق زیاد معذب هستید؟ افرادی که درگیر هایپرهیدروزیس شدید هستند، تمام زندگی و فعالیت‌هایشان تحت‌تأثیر این مشکل است.
باور اشتباه: هایپرهیدروزیس فقط به غدد تعریقتان مربوط است
هایپرهیدروزیس دو نوع است: اولیه و ثانویه. هایپرهیدروزیس اولیه خودش یک عارضه پزشکی است و بر قسمت‌های مختلفی از بدن مثل دست‌ها، پاها، زیر بغل، صورت و سر اثر می‌گذارد. اما هایپرهیدروزیس ثانویه ناشی از یک عارضه دیگر است (مثلاً کم‌کاری یا پرکاری تیروئید، نقرس و دیابت) یا ناشی از دارویی که مصرف می‌کنید؛ علائم در نواحی بزرگ‌تری از بدن ظاهر می‌شوند.
طبق مطالعات، نیمی از افرادی که هایپرهیدروزیس دارند به پزشک مراجعه نمی‌کنند، اغلب به این دلیل که فکر می‌کنند راه‌حلی وجود ندارد. اولین قدم این است که یک چکاپ پزشکی داخلی کامل انجام دهید تا معلوم شود تعریق زیادتان دلیلی داخلی و پنهان دارد یا خیر.
باور اشتباه: هایپرهیدروزیس یک عارضه پزشکی است که خودتان می‌توانید درستش کنید
این کار شما نیست که علت تعریق زیادتان را کشف کنید یا درمان کنید. خیلی از اطرافیان بیمار به او می‌گویند اگر وزن کم کند یا باشگاه برود اوضاعش بهتر خواهد شد؛ اما واقعاً این‌طور نیست. باور کنید یا نه اولین قدم مراجعه به پزشک است. بعد از معاینه و چکاپ، پزشک می‌تواند شما را به یک متخصص پوست ارجاع دهد تا گزینه‌هایی مثل تزریق بوتاکس، دارو یا عمل جراحی بررسی شوند.
باور اشتباه: عمل جراحی برای درمان هایپرهیدروزیس خطرناک است و نباید انجام دهید
بعضی از افراد ممکن است موفق شوند با تغییراتی در سبک زندگی و استفاده از ضدتعریق‌ها تا حدودی نتیجه بگیرند، اما اگر این روش‌ها کارساز نبودند و دیگر درمان‌ها نیز جواب ندادند، سمپاتکتومی توراسیک (قفسه سینه) تنها راه‌حل است.
این عمل جراحی کم تهاجمی شامل قطع‌کردن عصب‌های مرتبط به غدد تعریق می‌شود. سمپاتکتومی توراسیک بیشتر برای افرادی مناسب است هایپرهیدروزیس شدید دارند، خصوصاً در ناحیه دست‌ها. در مورد عوارض جانبی احتمالی این عمل جراحی اطلاعات نادرست و ترسناک زیادی وجود دارد؛ اما واقعیت این است که بسیاری از این عوارض با شیوه‌های امروزی انجام این جراحی قابل اجتناب‌اند. پزشکان معمولاً عمل جراحی را به‌عنوان اولین اقدام درمانی توصیه نمی‌کنند و ابتدا روش‌های غیرتهاجمی دیگر را توصیه و امتحان می‌کنند. بیشتر از ۹۰ درصد از افرادی که برای درمان هایپرهیدروزیس در ناحیه دست‌ها تحت عمل سمپاتکتومی توراسیک قرار می‌گیرند، از نتیجه رضایت دارند.
انتهای پیام/
آیا این خبر مفید بود؟نتیجه بر اساس رای موافق و رای مخالف
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: جراحی درمان سبک زندگی عمل جراحی وزن باور اشتباه عمل جراحی درمان ها یک عارضه زیاد عرق عرق کردن دست ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۰۰۱۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آنچه باید سندرم ناخن زرد بدانید
این بیماری در پی تجمع مایع لنفی زیر ناخن که موجب می‌شود به رنگ زرد به نظر برسند، ایجاد می‌شود و می‌تواند نشانه اختلال در سیستم لنفاوی باشد. مبتلایان به این عارضه ممکن است به مرور زمان به بیماری‌های ریوی یا سیستم لنفاوی (مبارزه با عفونت) دچار شوند.
متاسفانه علت این عارضه معمولا ناشناخته است با این حال برخی از دلایل هم مطرح شده‌اند که در ادامه به آن ها اشاره می‌کنیم:
ژنتیک : اگر در خانواده شما کسی ناخن زرد دارد، احتمال ابتلا به آن در شما هم بیشتر است.
انوع خاصی از سرطان: این عارضه در مواردی نادر با سرطان مغز استخوان (multiple myeloma)، سرطان ریه، سرطان پستان، سرطان کیسه صفرا، سرطان حنجره و لنفوم و برخی سرطان‌های دیگر همراه بوده است.
سندرم‌های نقص ایمنی: سندرم ناخن زرد در مواردی به دلیل کمبود ایمونوگلوبولین جی (IgG)، نوعی کمبود آنتی‌بادی که در آن بدن ایمونوگلوبین کافی تولید نمی‌کند و همچنین نقص ایمنی متغیر شایع (وضعیتی که با عفونت‌های مکرر مشخص می‌شود) ایجاد می‌شود.
بیماری‌های غده تیروئید: سندرم ناخن زرد گاهی با بیماری هاشیموتو (تیروئید بزرگ‌شده و آسیب‌دیده)، کم‌کاری شدید تیروئید و تیروئید پرکار همراه است.
سندرم نفروتیک: سندرم ناخن زرد خیلی به‌ندرت ممکن است همراه با سندرم نفروتیک (زمانی که کلیه‌ها به‌درستی کار نمی‌کنند) نیز ظاهر شود.
به نوشته ایندیپندنت، اختلالات لنفاوی، آرتریت روماتوئید و کمبود ویتامین E هم می‌تواند زرد شدن ناخن‌ها را به دنبال داشته باشند.
نشانه‌های سندرم ناخن زرد
اگرچه زرد شدن ناخن‌ها از نشانه‌های اولیه این سندرم است، علائم دیگری هم هستند که باید مراقب آنها باشیم.
برخی از این علائم عبارتند از ناخن‌های زرد، ضخیم و منحنی، ناخن‌هایی که رشدشان متوقف شده است، ناخن‌هایی که از بستر زیرینشان جدا شده‌اند، عفونت در بافت نرم اطراف ناخن و از دست دادن کوتیکول (پوسته ناخن).
سندرم ناخن زرد معمولا به عوارض ناشی از این بیماری بستگی دارد و متخصصان درمان‌ها را بر اساس آنچه برای بیمار مشکل ایجاد کرده است، ارایه می‌کند.
برخی از این روش‌های درمانی شامل مصرف آنتی‌بیوتیک برای عفونت‌های تنفسی، ویتامین E برای ناخن، کورتون (کورتیکواستروئید) برای التهاب و جراحی، زمانی که پوشش ریه‌ها و حفره قفسه سینه پر از مایع می‌شود، هستند.
به گزارش وری‌ول‌هلت، در مجموع می‌توان گفت که سندرم ناخن زرد چیزی فراتر از زرد شدن ناخن‌ها است و می‌تواند سیستم تنفسی و غدد لنفاوی را درگیر کند و در مواردی عامل آن ژنتیک یا بیماری‌های مزمن است و در صورت ابتلا به سندرم ناخن زرد، می‌توان از طریق روش‌های درمانی متمرکز بر رفع نشانه‌های این عارضه، آن را کنترل کرد.
منبع: خبرگزاری ایسنا
دانشجویان سال سوم دانشگاهها، بورسیه دانشگاه فرهنگیان می‌شوند